ο τύπος*, όσο προχωρά ο Απρίλης (που, «…με τον Έρωτα χορευουν και γελούνε/ κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί, τοσ’ άρματα σε κλειούνε, κατά τον τρισμέγιστο Διονύσιο Σολωμό) φαίνεται να βρίσκεται υπό την επήρρεια Εντονης Σεξιστικής Αλλεργίας με Πορτοκαλίζουσες Περιοδικές Κρίσεις.
Εκτιμώ, πως θα πρέπει να αφήσουμε να εξελιχθεί η νόσος χωρίς να την διακόψουμε με τυχόν αλλεργιοκτόνα ή αλλεργιοαπωθητικά φάρμακα. Η βιοδυναμική καλλιεργεια της νόσου, φαίνεται να εξαπλώνεται ομαλά, από τις κατσαρόλες, στο ταψί και από κει στους υφάλους και τα παράκτια βράχια. Από αέρος, δεν έχουμε τίποτε ακόμη γι αυτό και προτείνω την ενθάρυνση του ασθενούς σε κρίσεις – εφόσον η ανθή δεν φαίνεται να έχει ακόμη διαμαρτυρηθεί.
Αυτό ήταν το σκεπτικό μου αλλά προέτρεξα της ροής της καφετέριας και ίσως να μην έγινα κατανοητή.
Κοιτάξτε,
Εδώ που τα λέμε δεν έχετε κι άδικο.
Επιπλέον πρέπει να σας εκμυστηρευτώ, πως παρατήρησα εντονότατες (σε βαθμό εξάντλησης) Π.Π.Κ’ς*, ειδικότερα όταν διασταυρώνομαι στο δρόμο με αδέσποτες νοσοκόμες (ύψους > 1,76 μ. και λοιπών διαστάσεων 102-54-98 max), ή όταν σηκωθώ από το τραπέζι έχοντας φάει πολλά κουκιά ( > 673 gr).
Κι ενώ έχω εντοπίσει τα αιτία της οξύτατης αντίδρασής μου στη θέα των αδέσποτων, στη μυρωδιά του αντισιπτικού που αναδύεται από το δέρμα τους, δεν μπορώ να εξηγήσω με τίποτα την ευαισθησία μου στα κουκιά.
Για εμέ, «αλλεργιολογικώς», είναι ανεξήγητο.
ε ναι, είναι πιά σαφές πως μπήκε η άνοιξη…
Ουδείς πλέον αμφιβάλει περί τούτου.
Έλα, φούσκα, στον τόπο σου!!!
μην τυχόν, τολμήσει κανείς να του ρίξει αλλεργιογόνο!
…αλλεργιο-κτόνο εννοούσα (αλλα ήταν πολύ πρωί ;-)
γιατί ;
δεν πιάνουν πολύ πρωί τα αλλεργιογόνα ;
κοιτάξτε λανδορδεμουσαρανατεξικαιμισό,
ο τύπος*, όσο προχωρά ο Απρίλης (που, «…με τον Έρωτα χορευουν και γελούνε/ κι όσ’ άνθια βγαίνουν και καρποί, τοσ’ άρματα σε κλειούνε, κατά τον τρισμέγιστο Διονύσιο Σολωμό) φαίνεται να βρίσκεται υπό την επήρρεια Εντονης Σεξιστικής Αλλεργίας με Πορτοκαλίζουσες Περιοδικές Κρίσεις.
Εκτιμώ, πως θα πρέπει να αφήσουμε να εξελιχθεί η νόσος χωρίς να την διακόψουμε με τυχόν αλλεργιοκτόνα ή αλλεργιοαπωθητικά φάρμακα. Η βιοδυναμική καλλιεργεια της νόσου, φαίνεται να εξαπλώνεται ομαλά, από τις κατσαρόλες, στο ταψί και από κει στους υφάλους και τα παράκτια βράχια. Από αέρος, δεν έχουμε τίποτε ακόμη γι αυτό και προτείνω την ενθάρυνση του ασθενούς σε κρίσεις – εφόσον η ανθή δεν φαίνεται να έχει ακόμη διαμαρτυρηθεί.
Αυτό ήταν το σκεπτικό μου αλλά προέτρεξα της ροής της καφετέριας και ίσως να μην έγινα κατανοητή.
*τύπος: kopoloso = – d[A]dt = – d[B]dt = d[C]dt = k [A] [B]
…της καφετιέρας (φτου, μάτι να μη με πιάσει σήμερα!)
αφου η καφετέριά σας ανεβάζει ρολά απο τις 6:59 am , πάλι καλά
κατά τα άλλα αλληλέγγυος, την Κυριακή μάλιστα βρέθηκα φάτσα κάρτα με μια κρίση του (για να μη σας πω οτι την έφαγα κιόλας)
δεν ντρέπομαι δε να ομολογήσω πως τον ενθαρρύνω και για παροξυσμό (αν είναι να ξαναφάω)
Κοιτάξτε,
Εδώ που τα λέμε δεν έχετε κι άδικο.
Επιπλέον πρέπει να σας εκμυστηρευτώ, πως παρατήρησα εντονότατες (σε βαθμό εξάντλησης) Π.Π.Κ’ς*, ειδικότερα όταν διασταυρώνομαι στο δρόμο με αδέσποτες νοσοκόμες (ύψους > 1,76 μ. και λοιπών διαστάσεων 102-54-98 max), ή όταν σηκωθώ από το τραπέζι έχοντας φάει πολλά κουκιά ( > 673 gr).
Κι ενώ έχω εντοπίσει τα αιτία της οξύτατης αντίδρασής μου στη θέα των αδέσποτων, στη μυρωδιά του αντισιπτικού που αναδύεται από το δέρμα τους, δεν μπορώ να εξηγήσω με τίποτα την ευαισθησία μου στα κουκιά.
Για εμέ, «αλλεργιολογικώς», είναι ανεξήγητο.
* Πορτοκαλίζουσες Περιοδικές Κρίσεις
@ landlord
Ένα μόνο μπορώ να πω (κι αυτό όχι με απόλυτη σιγουριά):
Ο «παροξυσμός» θα έχει τη μορφή του Bugs Bunny… σε κομμάτια.
Τρώτε cartoons?
μα τι λέτε τώρα…
από σας ακόμη και Έλμερ Φάντ