Μη μου θυμίζετε σας παρακαλώ την παντοτινή μηχανική μου αγάπη. Πονάει η ψυχή μου όταν τη σκέφτομαι θαμμένη στο βάθος του ντουλαπιού κι έτσι μου ‘ρχεται να στείλω την «εύκολη» ψηφιακή γι’ ανακύκλωση στην κίνα αλλά μετά πάλι δειλιάζω μπρος στο φάσμα της απόπειρας εξήγησης στα παιδιά, της χρήσης του διαφράγματος, της ταχύτητας και της χαμένης γοητείας του «βάθους πεδίου».
κκμ, όχι (συνέβησαν πέρσι κατά τον δεύτερο διάπλου του Άρδα)
nina c, σε ποια ασφαλιστική είστε; Είναι τουλάχιστον «μεγάλη και σίγουρη»;
νατασσάκι, εμένα μ’ άρεσε το adana kebab που προσγειώθηκε μπροστά μου αμέσως μετά τον διάπλου (μερικά μιλιμετρέ παρακάτω… )
wunbad, για μένα δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικότερα επιτακτικό από ένα άδειο χαρτί μιλιμετρέ. Με τις λευκές κόλες κουτσά στραβά τα βολεύω (βολοδέρνοντας). Με τις «αναφοράς»… επιβιώνω (ισορροπώντας στις γραμμές) με τις «αριθμητικής» αρχίζει να «παίζει» το δεξί μου μάτι, αλλά εκεί όπου πραγματικά αρχίζει η τρικυμία κι ο πανικός είναι μπροστά στο απόλυτα τακτοποιημένο κενό ενός μιλιμετρέ. Πρόκειται για μια σχεδόν υστερική σχέση αγάπης-μίσους όπου στο τέλος είμαι πάντα εγώ αυτός που μένει με το κενό (και το ερωτηματικό).
Ποιαν απ’ όλες; Την Ιβηρική; Θα πρέπει να κοιτάξω στο αρχείο*
* Αρχείο, το: μυθικό θηρίο χρώματος μπεζ με τρία συρτάρια και δυο ρόδες. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ. Πρόκειται δηλ. περί ανύπαρκτης ύπαρξης. Αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο για λόγους επικοινωνιακούς ή για να ολοκληρωθεί νοηματικά μια πρόταση. Θα μπορούσε να αντικατασταθεί κάλλιστα από οποιαδήποτε άλλη λέξη χωρίς αυτό να αλλάξει στο παραμικρό το νόημα της πρότασης. Π.χ. (για την περίπτωσή μας):
«Ποιαν απ’ όλες; Την Ιβηρική; Θα πρέπει να κοιτάξω στη γλάστρα.»
(Υπάρχει πάντως άφθονο φωτογραφικό υλικό που διασώθηκε σε cd :-) )
blow your schwarzwälder Kirschtorte off 
Η φωτογραγική δεν έχει μπαταρία όταν είναι μηχανική.
(π.χ. manual, leica M4P). Λέμε τώρα για μια απορία που είχατε στην αρχή του fight club ιδιόγραφο.
Δεν είναι πραγματική απορία. Είναι Σ.Δ.*
* Σφήνα Διαλόγου
Μη μου θυμίζετε σας παρακαλώ την παντοτινή μηχανική μου αγάπη. Πονάει η ψυχή μου όταν τη σκέφτομαι θαμμένη στο βάθος του ντουλαπιού κι έτσι μου ‘ρχεται να στείλω την «εύκολη» ψηφιακή γι’ ανακύκλωση στην κίνα αλλά μετά πάλι δειλιάζω μπρος στο φάσμα της απόπειρας εξήγησης στα παιδιά, της χρήσης του διαφράγματος, της ταχύτητας και της χαμένης γοητείας του «βάθους πεδίου».
..?
ωραίο συνολάκι! θενκ γιου
αγριόπαπιες βεβαίως!
:)
ξέχασα να προσθέσω αυτό
αυτά ήταν ΠΡΙΝ σε γνωρίσω ?
Πράσινη κάρτα βγάλατε εύκολα; Εμένα με ταλαιπωρούν και μου ζητούν σεξουαλικές χάρες.
(Υπερπαραγωγή, αγαπημένε, ευχαριστώ για την ανταπόκριση!!!)
Εξαιρετικό!
(τα ροζ φλαμένκο μου άρεσαν περισσότερο :) )
Ευχαριστούμε πολύ -μπορείτε να το δείτε στη συλλογή, εδώ
Και γαμώ τα χαρτιά μιλιμετρέ
ειδικά επειδή δεν είναι ανάγκη να είνα σωστά λυμένη καμιά άσκηση πάνω τους
Κοινώς
Το μεγάλο ερωτηματικό πάνω σε χαρτί μιλιμετρέ…
ΤΑ ΣΠΑΕΙ
holly, δαγκώνουν κι αυτές;
. , τώρα με σκλαβώσατε για τα καλά!
κκμ, όχι (συνέβησαν πέρσι κατά τον δεύτερο διάπλου του Άρδα)
nina c, σε ποια ασφαλιστική είστε; Είναι τουλάχιστον «μεγάλη και σίγουρη»;
νατασσάκι, εμένα μ’ άρεσε το adana kebab που προσγειώθηκε μπροστά μου αμέσως μετά τον διάπλου (μερικά μιλιμετρέ παρακάτω… )
wunbad, για μένα δεν υπάρχει τίποτα τρομακτικότερα επιτακτικό από ένα άδειο χαρτί μιλιμετρέ. Με τις λευκές κόλες κουτσά στραβά τα βολεύω (βολοδέρνοντας). Με τις «αναφοράς»… επιβιώνω (ισορροπώντας στις γραμμές) με τις «αριθμητικής» αρχίζει να «παίζει» το δεξί μου μάτι, αλλά εκεί όπου πραγματικά αρχίζει η τρικυμία κι ο πανικός είναι μπροστά στο απόλυτα τακτοποιημένο κενό ενός μιλιμετρέ. Πρόκειται για μια σχεδόν υστερική σχέση αγάπης-μίσους όπου στο τέλος είμαι πάντα εγώ αυτός που μένει με το κενό (και το ερωτηματικό).
μαθηματικός είστε?
(περιμένω τις μελισσούλες και τα λουλουδάκια, εεε!)
Παράθεμα: Magica de Spell is cooking
Όχι. Μανιοκαταθλιπτικός.
(…τι θέλω και τ’ ανοίγω το ρημάδι το στόμα μου; )
Πολύ θα ήθελα να δω το αντίστοιχο από την εκδρομή στην Península…
Ποιαν απ’ όλες; Την Ιβηρική; Θα πρέπει να κοιτάξω στο αρχείο*
* Αρχείο, το: μυθικό θηρίο χρώματος μπεζ με τρία συρτάρια και δυο ρόδες. Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει ποτέ. Πρόκειται δηλ. περί ανύπαρκτης ύπαρξης. Αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο για λόγους επικοινωνιακούς ή για να ολοκληρωθεί νοηματικά μια πρόταση. Θα μπορούσε να αντικατασταθεί κάλλιστα από οποιαδήποτε άλλη λέξη χωρίς αυτό να αλλάξει στο παραμικρό το νόημα της πρότασης. Π.χ. (για την περίπτωσή μας):
«Ποιαν απ’ όλες; Την Ιβηρική; Θα πρέπει να κοιτάξω στη γλάστρα.»
(Υπάρχει πάντως άφθονο φωτογραφικό υλικό που διασώθηκε σε cd :-) )
Πο-θ-άρει και το pool boy;
jlq, φοβάμαι πως όχι. Έχω όμως βασιλικό άλογο να χέζει καταμεσής στην plaza mayor. Καλύτερο απ’ το pool boy!