τσόντα

[…]

Η «τσόντα» ως συνώνυμο του πορνό είναι μια έκφραση των αρχών του ’70. Αρχικά σήμαινε πράγματι συμπλήρωση/μάτισμα/εμβολή, αφού ο μηχανικός προβολής παρανέβαλε δυο ή τρία λεπτά πορνό ταινίας μέσα σ’ ένα συμβατικό φιλμ, που προβαλλόταν όμως σε αίθουσα όπου αδημονούσε ένα μυημένο κοινό. Θρυλείται ότι η αρχή έγινε από τον κινηματογράφο «Εύα» στην Αγία Παρασκευή· άλλοι υποστηρίζουν ότι το «Ελίτ» στο Γκάζι είναι το πρώτο διδάξαν. Σταδιακά, πάντως, η τσόντα μεγάλωνε: Το τρίλεπτο έγινε δεκάλεπτο, τέταρτο, μισή ώρα· ώσπου τελικά προέκυψε κανονική προβολή ολόκληρης ταινίας – ή και δύο ταινιών, σύμφωνα με την παράδοση μερικών αιθουσών του κέντρου της Αθήνας. Η πλήρης ταινία δεν ήταν φυσικά, πλέον, «τσόντα». Η ονομασία όμως παρέμεινε ιστορικά, ακριβώς όπως κάποιοι επιμένουν να ονομάζουν «Κολυνό» κάθε οδοντόκρεμα ή «Βίπερ» κάθε βιβλίο τσέπης· δηλαδή από το είδος-αντιπρόσωπο που πρωτογνώρισαν, χαρακτηρίζουν ολόκληρο το γένος. Αποκορύφωμα αυτής της τάσης είναι οι ότι οι σημερινές βιντεοταινίες σεξ λέγονται επίσης τσόντες!

[…]

.

Από το Αυστηρώς Ακατάλληλον, Προγράμματα Αθηναϊκών Κινηματογράφων Sex, του Δημήτρη Φύσσα, εκδ. Δελφίνι, Αθήνα 1994.

3 thoughts on “τσόντα

  1. Υποθέτω ότι ο συντάκτης του κειμένου, συνειδητοποιώντας αίφνης πού τον οδηγεί το νήμα της σκέψης του, ένιωσε την αυθόρμητον ανάγκην να εκφράσει τοιουτοτρόπως την ίδια έκπληξη-απόγνωση που θα εξέφραζε κι ένας πολιτικός αναλυτής τη στιγμή που θα αντιλαμβανόταν ότι ο συλλογισμός του πρόκειται να ολοκληρωθεί με τη φράση: «Αποκορύφωμα αυτής της τάσης είναι ότι οι μαλακίες που αρθρώνονται σήμερα από το σύνολο των εκπροσώπων του λαού στη Βουλή, να λέγονται επίσης πολιτικός λόγος!»

    (δεν είμαι όμως και σίγουρος. πρόκειται για προσωπική εκτίμηση)

Αφήστε απάντηση στον/στην selitsanos Ακύρωση απάντησης