Με τόσο βήχα τις τελευταίες δύο εβδομάδες, έχω κάνει κάτι (άνω) κοιλιακούς σα μασίστας. Τώρα λοιπόν που ανάρρωσα μερικώς, σκέφτηκα πως είναι καιρός ν’ ασχοληθώ και με τους κάτω. Έτσι, έκοψα τα δημητριακά, τα φρούτα, τα λαχανικά, το ψωμί ολικής, μαρμελάδες, σούπες όσπρια και νερό. Τρέφομαι με λαπά, ρόδια και κυδώνια και πίνω μόνο μαύρο τσάι. Το χέσιμο, από ευχάριστη πρωινή απόδραση, έχει μετατραπεί πια σε στίβο μάχης με ασκήσεις ασφυξίας. Είμαι όμως πολύ χαρούμενος γιατί μετά από τέσσερις (4) μέρες με απολογισμό ένα (1) σχεδόν αφυδατωμένο κουραδάκι των 18 γραμμαρίων, σε συνολικά οκτώ (8) ώρες ασφυξίας, τα πρώτα αποτελέσματα άρχισαν ήδη να φαίνονται με γυμνό μάτι!
Παρατήρησα επίσης πως όλο αυτό το διάστημα που γυμνάζω τους κοιλιακούς μου βήχοντας και σφίγγοντας, μία πρωτοφανής πνευματική διαύγεια μ’ έχει κυριεύσει, την οποία εκμεταλλεύτηκα απομνημονεύοντας με ευκολία τους ογδόντα επτά (87) αριθμούς τηλεφώνων που έχω αποθηκευμένους στη μνήμη του κινητού μου και ολόκληρη την «Προς Κολοσσαείς» σε αρχαίο πολυτονικό.
Υποθέτω ότι αυτό θα εννοούσαν οι αρχαίοι Έλληνες όταν έλεγαν: Νους υγιής εν σώματι υγιεί.
Είσαι η Άνοιξη μες στη βαρυχειμωνιά.
άσε που κοντεύουν να ανθίσουν οι μυγδαλιές…
(κακό του κεφαλιού τους , πάλι τις παρέσυρε ο naughty Κopoloso)
Τι λέτε, ωρέ παλληκάρια; Όλα αυτά για ένα αφυδατωμένο κουραδάκι των 18 γραμμαρίων;
Αν βοηθούσαν οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής του θα έφτανε και στα 16γρμ. Αλλά δεν τον θέλουμε δα και για πρωταθλητισμό. Τον αγαπάμε και έτσι.
μα δεν καταλαβαίνετε πως θυσιάζει τα γραμμάρια στο βωμό των εκατοστών ;
ανακόντα σκέτο…
@ kostis-b
Άστα να πάνε… Κουλουβάχατα πια οι εποχές…
@ Κ.Κ.Μ.
Προχθές άνθισε η βουκαμβίλια μου. Και γι’ αυτό εγώ φταίω δηλαδή;
@ cd
Καλά… Εσύ δεν αναγνωρίζεις καν την ύπαρξη της άνοιξης.
@ Λουΐζα
Πράγματι οι τελευταίοι νοτιάδες με απορύθμισαν κάπως. Ελπίζω ότι μέχρι να καταφέρω να βγάλω το επόμενο (πιθανόν σε τέσσερις μέρες), θα έχει γυρίσει κι ο καιρός. Η αγάπη είναι ο κινητήριος μοχλός μου. :-)
@ Κ.Κ.Μ.
Στρογγυλές βγαίνουν. Στόχος μου πλέον είναι να πετύχω το ελάχιστο δυνατό βάρος και την μικρότερη δυνατή διάμετρο με την εντατικότερη δυνατή αναερόβια.
αφήστε τις γαλιφιές κοπολόζε…
εσείς είστε παντός καιρού
κκμ: γιατί καταβάθος θα ήθελες να είναι πολλοί
απάντησα πριν ρωτήσεις;
(με τρομάζω)
γιατί μιλάω στον πληθυντικό ;
Πόσοι είμαι;
Είναι που παρέλειψες το νέκταρ και την αμβροσία.
Φυσικά τα παρέλειψα… Τι ήθελες; Να με πιάσει καμιά δυσεντερία;
Αυτή η δυστοκία σας δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως πλεονέκτημα. Τουναντίον. Εγώ για παράδειγμα με παρασάγγας πολυσυλλεκτικότερη (σαβουρο)διατροφή σήμερα γέννησα ένα υγιέστατο νεγράκι δύο οχτακόσια. Και απαλλάχθηκα από τα κιλά της εγγυμοσύνης. Αν με καταλαβαίνετε.
Να σας ζήσει!
Εγώ με παρόμοια μέθοδο, είχα γεννήσει κάποτε το «Σογκούν» σε βιντεοκασέτες VHS. Επτάδυμα… Άνω των 3:30:20 έκαστο.
Παρατήρησα όμως μια χαλάρωση στην περιοχή της κοιλιάς κι από τότε αποφάσισα να το ρίξω στους πνευμονιόκοκκους.
Καλώς ήρθατε στο βλογ.